Οι γιατροί με εκπαίδευση στις παθήσεις του μαστού και τη θεραπεία τους είναι ειδικοί ογκολόγοι και ογκοπλαστικής χειρουργικής μαστού. Για την κλινική εξέταση του μαστού, ενδείκνυται να απευθυνθείτε σε γενικό χειρουργό, ιδανικά έναν ογκολόγο και ογκοπλαστικό χειρουργό μαστού με ειδίκευση στις παθήσεις του μαστού και στη χειρουργική μεταξύ των γενικών χειρουργών.
Οι παθήσεις του μαστού, η θεραπεία του καρκίνου του μαστού και η χειρουργική του μαστού είναι θέματα που απαιτούν γνώση και εμπειρία. Οι γενικοί χειρουργοί, δηλαδή οι χειρουργοί μαστού, που ενδιαφέρονται ειδικά για τις παθήσεις του μαστού και τη θεραπεία τους, θα πρέπει να είναι οι γιατροί που θα επιλεγούν για την κλινική εξέταση του μαστού.
Ποιος γιατρός συμβουλεύεται όταν παρατηρείται μάζα στο στήθος;
Όταν παρατηρήσετε μάζα στο στήθος, θα πρέπει πρώτα να κλείσετε ραντεβού με γενικό χειρουργό. Στην πρώτη συνέντευξη ζητούνται κάποιες πληροφορίες από τον ασθενή. Αξιολογούνται οι παράγοντες κινδύνου, λαμβάνεται το ιστορικό και ζητούνται φάρμακα. Στη συνέχεια ο ασθενής εξετάζεται. Σε ποια περιοχή βρίσκεται η μάζα στο στήθος και στη μασχάλη στην εξέταση, πώς είναι η σχέση της με το δέρμα, προκαλεί ύφεση στο δέρμα; Υπάρχουν λεμφαδένες κάτω από τη μασχάλη; Αυτά ελέγχονται. Στη συνέχεια, γίνεται μαστογραφία ή υπερηχογραφικός έλεγχος ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς.
Πόσο χρονών πρέπει να είσαι για μαστογραφία;
Γενικά, η μαστογραφία συνιστάται για άτομα άνω των 40 ετών. Η μαστογραφία είναι μια ακτινογραφία χαμηλής δόσης. Γενικά προτιμάται η ψηφιακή μαστογραφία. Το υπερηχογράφημα, από την άλλη, γενικά καθοδηγεί τους νεαρούς ασθενείς βοηθώντας στη μαστογραφία. Εάν ο ασθενής είναι κάτω των 35 ετών, πρώτα απ ‘όλα, εφαρμόζεται υπερηχογράφημα. Ο υπέρηχος λειτουργεί σύμφωνα με τη μέθοδο των ηχητικών κυμάτων και όχι με την ακτινογραφία. Ελέγχεται αν η μάζα είναι κύστη, αν υπάρχει υγρό σε αυτήν ή αν είναι συμπαγής ή συμπαγής. Στο επόμενο στάδιο γίνεται βιοψία σε συμπαγείς μάζες. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για βιοψία, μία από αυτές είναι η βιοψία με λεπτή βελόνα – χοντρή βελόνα και η χειρουργική βιοψία. Η χειρουργική βιοψία δεν προτιμάται ιδιαίτερα στις μέρες μας, γίνεται κυρίως βιοψία με χοντρή βελόνα. Πώς γίνεται η βιοψία με χοντρή βελόνα; Μετά την αναισθησία της περιοχής, λαμβάνονται μερικά δείγματα με αυτόματο πιστόλι και αποστέλλονται για παθολογική εξέταση. Αυτή η κριτική μας μιλάει για το κοινό. Εάν ο όγκος περιέχει κύτταρα, γίνονται πρόσθετες εξετάσεις στο αποτέλεσμα της βιοψίας. Γίνονται εξετάσεις ανοσίας. Αυτές οι εξετάσεις απαιτούν πληροφορίες όπως υποδοχείς οιστρογόνων και προγεστερόνης, και τα δύο επίπεδα. Σε μεταγενέστερο στάδιο, μπορούν να πραγματοποιηθούν πρόσθετες σαρώσεις ανάλογα με το στάδιο του ασθενούς. Το PET-CT συνιστάται συχνά σε αυτό το στάδιο. Το αποτέλεσμα είναι εύκολο να επιτευχθεί και πολλά όργανα μπορούν να παρατηρηθούν σε μία μόνο εξέταση. Μετά τη λήψη του PET-CT, γίνεται ένα σχέδιο θεραπείας. Στους ασθενείς πρώιμου σταδίου, ως επί το πλείστον ξεκινάμε με χειρουργική επέμβαση και σε ασθενείς προχωρημένου σταδίου, ξεκινάμε με χημειοθεραπεία ή ορμονικά φάρμακα, τα οποία ονομάζονται συστηματική θεραπεία.
Τι είναι η κλινική εξέταση του μαστού;
Η κλινική εξέταση μαστού είναι όταν ένας χειρουργός μαστού ή γενικός χειρουργός εξετάζει τους μαστούς του ασθενούς αμφισβητώντας τους κινδύνους που σχετίζονται με το στήθος.
Ο καρκίνος του μαστού είναι ένας τύπος καρκίνου που εμφανίζεται σε κάθε 8 γυναίκες και είναι ο πρώτος στις γυναίκες. Μια μάζα στο στήθος παρατηρείται σε 1 γυναίκα στις 4 γυναίκες στην κοινωνία.
Γιατί γίνεται κλινική εξέταση του μαστού;
Με μια κλινική εξέταση μαστού, ένας χειρουργός μαστού ή γενικός χειρουργός εξετάζει το στήθος ρωτώντας τους παράγοντες κινδύνου του ασθενούς για καρκίνο του μαστού, ορμονική κατάσταση, οικογενειακό ιστορικό, ασθένειες, γονιμότητα, προσωπικές καταστάσεις όπως ο θηλασμός ή ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ), φάρμακα και συνήθειες που μπορεί να επηρεάσουν την υγεία του μαστού, προηγούμενες ασθένειες που σχετίζονται με το στήθος, χειρουργική επέμβαση ή βιοψίες.
Συνδυάζει τα δεδομένα που λαμβάνονται από όλες αυτές τις έρευνες με τη χειρωνακτική εξέταση του ασθενούς. Συνιστά τη μέθοδο ή τις μεθόδους απεικόνισης κατάλληλες για τα διαθέσιμα δεδομένα του ασθενούς. Συνδυάζει τα δεδομένα που λαμβάνονται ως αποτέλεσμα αυτής της απεικόνισης με τα δεδομένα εξέτασης και ερωτήσεων που λαμβάνονται στην κλινική.
Ζητά πρόσθετες περαιτέρω απεικονίσεις και εξετάσεις, εάν είναι απαραίτητο. Ως αποτέλεσμα, ο χειρουργός μαστού ή ο γενικός χειρουργός συνιστά εκτίμηση κινδύνου καρκίνου του μαστού και εξατομικευμένη παρακολούθηση για κάθε ασθενή.
Μία εβδομάδα μετά την έναρξη της εμμήνου ρύσεως, οι μαστοί είναι μαλακοί, λιγότερο ευαίσθητοι και η καταλληλότερη περίοδος για εξέταση.
Η εξέταση του μαστού πρέπει να είναι ορατή από τη μέση και πάνω.
Διότι ανεξάρτητα από το παράπονο θα πρέπει να εξετάζονται δεόντως και οι μαστοί, η μασχαλιαία και η υπερκλείδια.
Η αίθουσα εξέτασης πρέπει να φωτίζεται (επιθεώρηση)
Βήματα Εξέτασης Μαστού
Επιθεώρηση των μαστών
Μασχαλιαία εξέταση (ψηλάφηση) και υπερκλείδιος έλεγχος
Ψηλάφηση μαστών και θηλής-θηλής
Εξέταση της θηλής (έκκριση) και της θηλής
Πώς κάνει ο γιατρός μια εξέταση μαστού;
Η εξέταση του μαστού θα πρέπει να ξεκινά με την αμφισβήτηση των ζητημάτων που θα προκαλέσουν παράγοντες κινδύνου για ασθένειες του μαστού και καρκίνο του μαστού.
Η κλινική εξέταση μαστού ξεκινά με την αμφισβήτηση όλων των πιθανοτήτων που μπορεί να επηρεάσουν το παράπονο μαστού του ασθενούς.
Οι ασθενείς που έχουν παράπονα για ασθένειες του μαστού ερωτώνται λεπτομερώς για τις χειρουργικές επεμβάσεις, το οικογενειακό ιστορικό, το ορμονικό σχήμα, τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν, το επάγγελμα, τις συνήθειες, την οικογενειακή και γενετική κατάσταση, τον θηλασμό, τη γενετική προδιάθεση, τις συνοδευτικές ασθένειες και τις θεραπείες που χρησιμοποιήθηκαν ή υποβλήθηκαν.
Αξιολογούνται όλες οι προηγούμενες εξετάσεις του ασθενούς που σχετίζονται με αυτή την πάθηση. Στη συνέχεια, ο χειρουργός μαστού ή ο γενικός χειρουργός εξετάζει το άτομο με παράπονα όπως πόνο στο στήθος, μάζα μαστού, μόλυνση στο στήθος, κύστη στο στήθος κ.ο.κ. Αυτή η ψηλαφητή εξέταση μαστού περιλαμβάνει κλινική ψηλάφηση ολόκληρης της περιοχής του μαστού, περιοχές αντανάκλασης στο στήθος που θα προκαλέσουν παράπονα, όλες τις περιοχές όπου μπορεί να εξαπλωθεί / εξαπλωθεί ο καρκίνος του μαστού και λεμφαδένες.
Όλα τα ευρήματα και τα χαρακτηριστικά που προέκυψαν από τη χειροκίνητη εξέταση μαστού καταγράφονται. Αξιολογείται συνδυάζοντας τα δεδομένα που προέκυψαν από την ανάκριση του ασθενούς.
Για τον ασθενή που έχει παράπονο για το στήθος, ζητούνται οι καταλληλότερες απεικονιστικές και απαραίτητες εξετάσεις αίματος. Στη συνέχεια, ο χειρουργός μαστού ερμηνεύει αυτά τα αποτελέσματα απεικόνισης μαστού και εξετάσεων αίματος σύμφωνα με την κλινική εξέταση του μαστού και τις καταγγελίες του ασθενούς.
Ανάλογα με το αποτέλεσμα που προκύπτει, ξεκινούν περαιτέρω εξετάσεις. Ή, συνιστάται κατάλληλη θεραπεία ή παρακολούθηση της νόσου του μαστού. Σύμφωνα με το καθορισμένο διάστημα παρακολούθησης, η ανταπόκριση του ασθενούς στη θεραπεία αξιολογείται εάν τα ευρήματα που προκύπτουν από την κλινική εξέταση του μαστού αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου, είτε εξελίσσονται είτε όχι, και εάν συνιστάται θεραπεία. Κατάλληλο για τον ασθενή σε αυτές τις παρακολουθήσεις μαστού
Φυσική εξέταση με προληπτική μαστογραφία (American Cancer Society Breast Cancer Screening Guidelines 2015)
Οι ετήσιες μαστογραφίες μεταξύ 40-44 ετών είναι χρήσιμες στην έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού (προαιρετικά)
Οι ετήσιες μαστογραφίες μεταξύ 45-54 ετών είναι απαραίτητες για την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού.
Οι ετήσιες μαστογραφίες μετά την ηλικία των 55 ετών είναι χρήσιμες στην έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού (προαιρετικά)
Μετά την ηλικία των 55 ετών, η μαστογραφία κάθε δύο χρόνια είναι απαραίτητη για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.
Είναι ωφέλιμο για τους ασθενείς να κάνουν μηνιαίες αυτοεξετάσεις μαστών μετά την ηλικία των 20 ετών.
Ο προσυμπτωματικός έλεγχος ξεκινά στην ηλικία των 25 ετών για άτομα με οικογενή ή κληρονομικό καρκίνο του μαστού
Πόνος στο στήθος, παράπονο ευαισθησίας
Μάζα μαστού, παράπονο οζώδες
έκκριση θηλής
Η ογκοπλαστική χειρουργική μαστού είναι ένα από τα θέματα που έχει αποκτήσει δημοτικότητα στη θεραπεία του καρκίνου του μαστού τα τελευταία χρόνια. Κυριολεκτικά, σε περιπτώσεις που χρειάζεται αφαίρεση του μαστού, δηλαδή σε περιπτώσεις που απαιτείται μαστεκτομή, είναι η χειρουργική επέμβαση για τη δημιουργία ιστού μαστού αντ’ αυτού. Αυτό έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα είναι η ψυχολογική υποστήριξη που θα παρέχει στον ασθενή. Συνήθως συνιστάται στον ασθενή να το κάνει ταυτόχρονα. Όταν ο ασθενής ξυπνά από το χειρουργείο, ξυπνά με νέα μάζα μαστού. Η ογκοπλαστική χειρουργική περιλαμβάνει μεθόδους που μπορούν να πραγματοποιηθούν μετά από χειρουργικές επεμβάσεις διατήρησης του μαστού. Στόχος του είναι να παρέχει την καλύτερη αισθητική προσέγγιση αφού παρέχει καλό ογκολογικό έλεγχο με τους υπόλοιπους ιστούς μετά την επέμβαση.
Εν ολίγοις, η ογκοπλαστική επέμβαση καρκίνου του μαστού είναι η κοσμητικά σωστή εμφάνιση του μαστού στο τέλος της επέμβασης, παρά το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλος όγκος στο στήθος και αυτός ο όγκος αφαιρείται με μεγάλο ιστό.
Η μέθοδος εφαρμόζεται συνδυάζοντας μεθόδους ογκολογικής και πλαστικής χειρουργικής. Στις μεθόδους ογκοπλαστικής χειρουργικής είτε χρησιμοποιούνται οι ιστοί του ίδιου του σώματος του ασθενούς είτε προστίθενται κάποια εμφυτεύματα στο στήθος.
Η ογκοπλαστική χειρουργική επέμβαση μαστού μπορεί να πραγματοποιηθεί σε γυναίκες με υψηλό κίνδυνο καρκίνου του μαστού, ακόμη και όταν δεν υπάρχει καρκίνος και αποτρέπεται μια πιθανή κατάσταση καρκίνου του μαστού. Η διάσημη σταρ του Χόλιγουντ Αντζελίνα Τζολί έκανε αυτή την επέμβαση.
Είναι η καταστροφή ενός μεγάλου όγκου στο στήθος και η διατήρηση της δομής του μαστού με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αν και ένας μεγάλος ιστός μαστού αφαιρείται λόγω του μεγάλου μεγέθους του όγκου στο στήθος, παρέχει αισθητική προστασία του μαστού. Το στήθος μπορεί ακόμη και να είναι καλύτερο από την παλιά εμφάνιση. Πρόκειται για την κλασική μαστεκτομή (αφαίρεση όλου του μαστού).
Ο στόχος της σύγχρονης χειρουργικής μαστού δεν είναι να προκαλέσει απώλεια μαστού κατά τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού.
Αλλαγές στη χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού τον περασμένο αιώνα:
Στην ογκοπλαστική χειρουργική μαστού, χρησιμοποιείται μία από τις ακόλουθες τεχνικές για να αποκτήσετε καλύτερη εμφάνιση του μαστού.
Είναι σκόπιμο να γίνει αυτή η χειρουργική επέμβαση από γενικούς χειρουργούς που έχουν εκπαιδευτεί στη χειρουργική του καρκίνου του μαστού και ιδιαίτερα εκείνους που έχουν λάβει εκπαίδευση επιπέδου 1-2-3 για την επανορθωτική χειρουργική του καρκίνου του μαστού. Με άλλα λόγια, είναι σημαντικό ο ιατρός να είναι εκπαιδευμένος τόσο στη γενική χειρουργική όσο και στην ογκοπλαστική χειρουργική του μαστού.
Μετά από αυτό το χειρουργείο, ο ασθενής μπορεί να παραμείνει στο νοσοκομείο για 1 ή 2 ημέρες. Μετά την ογκοπλαστική επέμβαση, το άτομο θα λάβει και απαραίτητες πρόσθετες ογκολογικές θεραπείες όπως χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία. Οι τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι θα συνεχιστούν.
Meme kanserinin kadınların hormonal dengesi ile yakından ilişkili olduğu düşünülür. Östrojene uzun süre maruz kalmak (erken adet görmeye başlamak ve geç menapoza girmek) ve hiç doğum yapmamak veya ilk doğumun 35 yaşından sonra yapılması meme kanseri gelişiminde risk faktörleridir. Vücuttaki östrojen ve progesteron hormonlarının ana kaynağı yumurtalıklardır.
Bu ilişkilerden yola çıkılarak yapılan çalışmalar sonucunda anti-östrojen etki gösteren bazı ajanların meme kanserinden koruyucu özelliği olabileceği saptanmıştır. Kanser hücrelerinde östrojen veya progesteron hormonları için reseptörler (algılayıcılar) bulunan kadınların, bu reseptörlere bağlanarak hormonların etkilerini bloke eden ajanlardan fayda görecekleri gösterilmiştir.
Bu amaçla günümüzde en yaygın olarak kullanılan anti-östrojen ajan tamoksifen’dir. Son yıllarda Tamoksifen dışında etki mekanizmaları farklı ancak etkinliği benzer başka ajanlar da geliştirilmiştir (Aromataz inhibitörleri gibi).
Tamoksifen meme kanseri gelişimi bakımından yüksek riskli hastalarda korunma amacıyla da kullanılabilir. Bu amaçla kullanım süresi 5 yıldır ve sadece kullanıldığı süre içerisinde riski ortalama %40-50 oranında azaltırlar.
Ο σχηματισμός κύστης στο στήθος είναι μια πολύ κοινή πάθηση. Μελέτες έχουν δείξει ότι το 90 τοις εκατό των γυναικών έχουν ινοκυστικούς μαστούς. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα λόγος ανησυχίας.
Καταρχήν τι είναι ο ινοκυστικός μαστός;
Οι ινοκυστικοί μαστοί είναι ιστολογικές αλλαγές που παρατηρούνται στο 90% των γυναικών και μπορεί να προκαλέσουν παράπονα όπως μάζα, πόνο και εκκρίσεις στο στήθος στο μισό. Χαρακτηρίζεται από κύστεις διαφόρων μεγεθών, αύξηση συνδετικού ιστού και διάφορες βλάβες.
Πρέπει να φοβόμαστε τις κύστεις;
Οι κύστεις είναι στρογγυλοί σχηματισμοί γεμάτοι με υγρό και περιβάλλονται από μια λεπτή μεμβράνη. Διακρίνονται σε απλές, περίπλοκες και σύνθετες κύστεις σύμφωνα με τις εικόνες υπερήχων. Οι απλές κύστεις, όταν είναι πολύ συχνές στον μαστό, απαιτούν ακτινολογική παρακολούθηση του μαστού, καθώς μπορεί να εμποδίσει την ανίχνευση άλλων υποκείμενων βλαβών. Ενώ ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου είναι μικρότερος από 2% στις περίπλοκες κύστεις, το ποσοστό αυτό είναι περίπου 25% στις σύνθετες κύστεις. Είναι σημαντικό να αξιολογηθούν οι σύνθετες κύστεις με βιοψία.
Πότε παροχετεύεται το υγρό στην κύστη;
Οι απλές κύστεις συχνά δεν απαιτούν καμία ενέργεια. Αν πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις και προκαλεί πόνο και αισθητικά προβλήματα, μπορεί να αδειάσει με βελόνα. Σε περίπτωση υποτροπής μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά.
Είναι επικίνδυνες οι βλάβες που μπορεί να εμφανιστούν στον ινοκυστικό μαστό;
Δεν υπάρχει κίνδυνος στις κλασσικές ινοκυστικές αλλαγές. Ωστόσο, οι περιοχές κυτταρικού πολλαπλασιασμού που συνοδεύουν την εικόνα και ορισμένες παθολογικές αλλαγές σε αυτές τις περιοχές αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στο μαστό. Η έγκαιρη ανίχνευση και η εκτεταμένη αφαίρεση ύποπτων βλαβών με ακτινολογικές μεθόδους είναι σωτήρια. Για το λόγο αυτό, παρουσία ινοκυστικού μαστού, εκτός από ειδικές περιπτώσεις, γίνεται υπερηχογράφημα σε μεσοδιαστήματα 6 μηνών και στη μέθοδο παρακολούθησης προστίθεται ετήσια μαστογραφία μετά την ηλικία των 40 ετών. Σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, όπως η παρουσία καρκίνου του μαστού στην οικογένεια και η παρουσία ύποπτων βλαβών στο μαστό, η διάρκεια της εξέτασης μπορεί να ποικίλλει και μπορεί επίσης να συνιστάται εξέταση μαγνητικού συντονισμού (MRI).
Στον ινοκυστικό μαστό, ο πόνος του μαστού πρέπει να υποδηλώνει ανάπτυξη καρκίνου;
Ο πόνος στο στήθος είναι ένα συχνό παράπονο στις γυναίκες, ειδικά με την παρουσία ινοκυστικών μαστών. Λιγότερο από το 10% των γυναικών που παρουσιάζουν μόνο πόνο στο στήθος θα έχουν καρκίνο. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί και στους δύο μαστούς, διάχυτος ή σε ορισμένα τεταρτημόρια, κατά την προεμμηνορροϊκή περίοδο ή σε ακανόνιστα διαστήματα κατά τη διάρκεια του μήνα. Πρώτον, μια καλή εξέταση από χειρουργό και κατάλληλες ακτινολογικές μέθοδοι θα πρέπει να δείξει ότι ο ασθενής δεν έχει παθολογική βλάβη. Στη συνέχεια, συνιστάται η μείωση τροφών όπως κόλα, καφές, σοκολάτα με δίαιτα χαμηλών λιπαρών. Τα αναλγητικά σε μορφή αλοιφών ή δισκίων και σε σοβαρές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται διάφορα ορμονικά φάρμακα, αλλά οι παρενέργειές τους εμποδίζουν τη συνήθη χρήση τους.
Είναι πάντα επικίνδυνες οι εκκρίσεις από τη θηλή;
Εάν η έκκριση από τη θηλή εμφανίζεται αυθόρμητα, όχι με συμπίεση, θα πρέπει να διερευνηθεί η υποκείμενη παθολογία. Η έκκριση μπορεί να είναι γαλακτώδης, πράσινη, διαυγής ή αιματηρή. Η διόγκωση ή οι φλεγμονώδεις καταστάσεις στους γαλακτοφόρους πόρους μπορεί να οφείλονται σε ορμόνες και διάφορα φάρμακα που χρησιμοποιούνται, καθώς και κάποιες καλοήθεις και κακοήθεις βλάβες του μαστού μπορεί να είναι η αιτία του εκκρίματος. Εάν είναι από τον ένα μαστό, η έκκριση προσδιορίζεται ότι προέρχεται από έναν πόρο κατά την εξέταση και η έκκριση είναι διαυγής ή αιματηρή, υποδηλώνει την παρουσία μιας βλάβης που βρίσκεται στον πόρο. Το έκκριμα από τη θηλή πρέπει να αξιολογηθεί από χειρουργό μαστού και η αιτία να διερευνηθεί με κατάλληλες ακτινολογικές εξετάσεις.
Πότε γίνεται η επέμβαση στον ινοκυστικό μαστό;
Δεν γίνεται προσπάθεια καθαρισμού όλων των κύστεων από το στήθος. Είναι σημαντικό να παρακολουθούνται οι γυναίκες με κατάλληλες ακτινολογικές μεθόδους και εξέταση μαστού σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η χειρουργική επέμβαση γίνεται παρουσία παραπόνων όπως πόνος, ευαισθησία, αισθητικό ελάττωμα, σε περίπτωση ύποπτης βλάβης στην κύστη ή στο τοίχωμά της, εάν η έκκριση από τη θηλή οφείλεται στην παθολογία στο κανάλι και εάν ανιχνευθεί ύποπτη βλάβη στο μαστό κατά την παρακολούθηση.
Sağlıksız beslenmeden
Ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού (IBC) εμφανίζεται με τα ακόλουθα συμπτώματα και αναπτύσσεται γρήγορα.
Ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού είναι ένας σπάνιος τύπος καρκίνου του μαστού που αναπτύσσεται γρήγορα και κάνει τον προσβεβλημένο μαστό κόκκινο, πρησμένο και ευαίσθητο.
Ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού εμφανίζεται όταν τα καρκινικά κύτταρα μπλοκάρουν τα λεμφικά αγγεία στο δέρμα που καλύπτει το στήθος, με αποτέλεσμα το στήθος να έχει μια χαρακτηριστική κόκκινη, διογκωμένη εμφάνιση. Σε αυτή την περίπτωση, πρώτα απ ‘όλα, η αντιβιοτική θεραπεία μπορεί να συνταγογραφηθεί υπό τον έλεγχο ενός γιατρού όσον αφορά τη μόλυνση. Αυτό μπορεί να είναι ένα καλό πρώτο βήμα, αλλά εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν μέσα σε 7 έως 10 ημέρες, θα πρέπει να γίνει μια σειρά εξετάσεων για την αναζήτηση καρκίνου.
Ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού αναπτύσσεται και εξαπλώνεται γρήγορα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο και λεμφαδένες κάτω από τον βραχίονα ή πάνω από την κλείδα. Εάν η διάγνωση καθυστερήσει, ο καρκίνος μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω και να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες του μαστού ή σε απομακρυσμένα σημεία. Εάν έχετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, δεν σημαίνει ότι έχετε φλεγμονώδη καρκίνο του μαστού σε πρώτο πλάνο. Ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού μπορεί εύκολα να συγχέεται με μια λοίμωξη του μαστού, η οποία είναι μια πολύ πιο κοινή αιτία ερυθρότητας και πρηξίματος του μαστού. Εάν παρατηρήσετε αλλαγές στο δέρμα στο στήθος σας, θα πρέπει να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια.
Ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού δεν σχηματίζει συνήθως ένα εξόγκωμα όπως άλλοι τύποι καρκίνου του μαστού. Αντίθετα, τα σημεία και τα συμπτώματα του φλεγμονώδους καρκίνου του μαστού περιλαμβάνουν:
Αυτά τα συμπτώματα πρέπει να υπάρχουν για λιγότερο από έξι μήνες για να διαγνωστεί ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού.
Ο γιατρός σας συνήθως θα σας παραπέμψει σε μια κλινική μαστού για εξετάσεις.
Η θεραπεία για τον φλεγμονώδη καρκίνο του μαστού μπορεί να διαφέρει ελαφρώς από άλλους τύπους καρκίνου του μαστού. Χημειοθεραπεία Συνήθως λαμβάνετε χημειοθεραπεία ως πρώτη θεραπεία. Αυτό ονομάζεται νεοεπικουρική χημειοθεραπεία.
Βοηθά στον έλεγχο των καρκινικών κυττάρων στο στήθος και μειώνει το πρήξιμο. Στοχεύει επίσης να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα που μπορεί να έχουν εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Χειρουργική επέμβαση Μετά τη χημειοθεραπεία, θα υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση εκτός εάν υπάρχει λόγος για τον οποίο δεν είναι κατάλληλη για εσάς. Πιθανότατα μπορεί να γίνει μαστεκτομή. Ορισμένες γυναίκες μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση διατήρησης του μαστού. Για αυτό το είδος χειρουργικής επέμβασης, ο χειρουργός αφαιρεί την καρκινική περιοχή και τον περιβάλλοντα υγιή ιστό. Αλλά για τις περισσότερες γυναίκες, η μαστεκτομή είναι η καλύτερη επιλογή. Ο χειρουργός συνήθως αφαιρεί τους λεμφαδένες στη μασχάλη σας. Ακτινοθεραπεία Μετά την επέμβαση, λαμβάνετε ακτινοθεραπεία στον υπόλοιπο ιστό του μαστού. Αυτό γίνεται για να σταματήσει η επανεμφάνιση του καρκίνου. Άλλη φαρμακευτική θεραπεία που μπορεί να κάνετε Εάν ο καρκίνος του μαστού σας έχει ορμονικούς υποδοχείς, έχετε λάβει δισκία ορμονοθεραπείας για αρκετά χρόνια. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει στοχευμένη θεραπεία καρκίνου, όπως η τραστουζουμάμπη και η περτουζουμάμπη, εάν ο καρκίνος σας έχει υποδοχείς για αυτά τα φάρμακα. αναδόμηση μαστού Αφού ολοκληρώσετε τη θεραπεία σας (καθυστερημένη αναδόμηση), μπορείτε να κάνετε ανακατασκευή μαστού. Ρωτήστε τον χειρουργό σας και μπορεί να σας πει εάν αυτό είναι σωστό για εσάς. Επιβίωση για φλεγμονώδη καρκίνο του μαστού Πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το προσδόκιμο ζωής των γυναικών με φλεγμονώδη καρκίνο του μαστού.
Αυτά περιλαμβάνουν:
Στην παρακολούθηση αιτιών επαναλαμβανόμενων αποβολών, φυσιολογικών, επικίνδυνων και υψηλού κινδύνου κυήσεων, ο Prof. Ο Δρ. Για να επικοινωνήσετε με τον Mustafa Şehsuvar Gökgöz, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους αριθμούς τηλεφώνου της κλινικής, καθώς και από λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ιστοσελίδα, στις κλήσεις επικοινωνίας για υποτροφίες για τον καρκίνο του μαστού.
καθ. Ο Δρ. Ο Mustafa Şehsuvar Gökgöz εξυπηρετεί τους ασθενείς του στο δικό του ιατρείο στην Προύσα. Είναι Προϊστάμενος της Χειρουργικής Μονάδας Μαστού.
Εικόνα 1. Καθώς οι αλυσίδες γύρω από τις σιλικόνες επιμηκύνονται και συνδέονται μεταξύ τους, η συνοχή τους σκληραίνει
Υπάρχουν επίσης προσθετικά στήθους σιλικόνης γεμάτα νερό, όχι τζελ σιλικόνης. Ωστόσο, ένα εμφύτευμα γεμάτο με νερό δεν προτιμάται γιατί είναι πιο σκληρό στη συνοχή. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα διαρροής και διαρροής σε προθέσεις γεμάτες νερό.
Τύποι προσθετικών σιλικόνης
Τύποι εμφυτευμάτων ανά σχήμα:
Οι προθέσεις σιλικόνης παράγονται σε σταγόνες και στρογγυλές μορφές. Οι σταγόνες προθέσεις ονομάζονται επίσης ανατομικές προθέσεις επειδή η δομή τους που διαστέλλεται προς τα κάτω μοιάζει με την πλάγια όψη του μαστού όταν τα βλέπουμε από το πλάι (Εικόνα 1).
Εικόνα 1. Ανατομικές προθέσεις (πάνω) και στρογγυλές προθέσεις (κάτω)
Τύποι εμφυτευμάτων ανάλογα με τη συνοχή του τζελ που περιέχει:
Οι προθέσεις σιλικόνης χωρίζονται επίσης σε δύο ανάλογα με τη συνοχή του τζελ που περιέχουν: μαλακό τζελ και προθέσεις συνεκτικού τζελ που διατηρούν το σχήμα τους. Αν και τα μαλακά εμφυτεύματα γέλης είναι πιο κατάλληλα για τη φυσική σύσταση του μαστού, μετατοπίζονται ελαφρώς λόγω της βαρύτητας στο περίβλημά τους. Τα συνεκτικά τζελ, από την άλλη, διατηρούν το σχήμα τους σε κάθε περίπτωση και μπορούν όχι μόνο να μεγαλώσουν σε όγκο το στήθος, αλλά και να το δώσουν ένα συγκεκριμένο σχήμα. Ωστόσο, οι μαστοί στους οποίους τοποθετούνται αυτές οι προθέσεις αισθάνονται πιο σκληροί στο χέρι. Τα τελευταία χρόνια, ελαφρώς πιο μαλακές εκδόσεις σιλικονών Cohesive έχουν επίσης εισαχθεί προαιρετικά (Allergan® SoftTouch, κ.λπ.).
Οι περισσότερες οδοντοστοιχίες που περιέχουν γέλη σήμερα χρησιμοποιούν μια μορφή τζελ που δεν ρέει όταν σκάσει ή κόβεται (Εικ. 2). Αυτή η λειτουργία αποτελεί προφύλαξη για τη μείωση των προβλημάτων σε διαρροές που μπορεί να προκύψουν λόγω φθοράς ή ατυχήματος.
Εικόνα 2. Ένα εμφύτευμα που περιέχει ένα συνεκτικό πήκτωμα δεν ρέει όταν σκάσει ή κόβεται
Εάν χρησιμοποιηθεί ένα εμφύτευμα που περιέχει συνεκτικό τζελ, το σχήμα της επιλεγμένης πρόσθεσης σιλικόνης θα επηρεάσει το σχήμα του διευρυμένου μαστού. Ποια πρόσθεση θα επιλέξετε εξαρτάται από το είδος του σχήματος του στήθους που σας αρέσει. Γενικά, οι προτιμήσεις των γυναικών για το στήθος μπορούν να χωριστούν σε δύο (Εικόνα 3):
● Στρογγυλεμένα στήθη που γεμίζουν το ντεκολτέ και μοιάζουν σαν να τα έχουν πιέσει με σουτιέν
● Στήθη σε σχήμα σταγόνας που έρχονται με επίπεδη κλίση κάτω από το ντεκολτέ και παίρνουν στρογγυλή μορφή μετά τη θηλή
Εικόνα 3. Ποιο σχήμα στήθους σας αρέσει περισσότερο; Μπορεί να θεωρηθεί ότι σε όσες προτιμούν τις δύο σιλουέτες στα αριστερά αρέσουν οι σταγόνες, σε όσους προτιμούν τις δύο σιλουέτες στα αριστερά αρέσει το στρογγυλό σχήμα στήθους.
Αν και δεν είναι γενικός κανόνας, προτιμώνται οι ανατομικές προθέσεις για την επίτευξη του σχήματος πτώσης και οι στρογγυλές προθέσεις για την επίτευξη του στρογγυλού σχήματος.
Άλλοι λόγοι για την επιλογή ανατομικών προθέσεων είναι:
● Σε πολύ λεπτούς ασθενείς χωρίς στήθος, μια συνεκτική και στρογγυλεμένη πρόθεση μπορεί να δημιουργήσει μια ξαφνική και αφύσικη μετάβαση στο άνω μέρος. Σε τέτοιους ασθενείς, η χρήση υπομυϊκής και ανατομικής πρόθεσης είναι καλύτερη επιλογή.
● Σε ασθενείς με ελαφρώς πεσμένες θηλές, η ανάγκη για επέμβαση αυξητικής στήθους μπορεί να μειωθεί με τη χρήση ανατομικής πρόθεσης για την ανύψωση της θηλής.
Οι περιπτώσεις στις οποίες προτιμώνται οι στρογγυλές προθέσεις είναι οι εξής:
● Ασθενείς που κάνουν έντονα αθλήματα όπως τένις και κολύμβηση και που θα εμφυτευθούν κάτω από τον μυ: Εάν χρησιμοποιηθεί ανατομική πρόθεση σε αυτούς τους ασθενείς, η πιθανότητα στροφής της πρόθεσης προς τα έξω με μυϊκές κινήσεις μπορεί να δημιουργήσει ασυμμετρία. Ακόμα κι αν οι στρογγυλές προθέσεις περιστρέφονται, αυτό μπορεί να μην έχει αξιοσημείωτο αποτέλεσμα.
● Να καλυφθεί το κενό στο πάνω μέρος των ασθενών που θα αυξηθούν με αυξητική στήθους.
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη στην τεχνολογία σιλικόνης είναι τα εμφυτεύματα που περιέχουν τζελ σε δύο διαφορετικές συνθέσεις στο ίδιο περίβλημα. Με στόχο μια πιο φυσική εμφάνιση, αυτή η τεχνολογία είναι διαθέσιμη στη σειρά Polytech 4inTwo και τη σειρά 510 της Allergan. Το τμήμα της σταγόνας πρόσθεσης που στηρίζεται στο θωρακικό τοίχωμα περιέχει μια μαλακότερη σιλικόνη και το τμήμα κάτω από τη θηλή περιέχει μια σκληρότερη σιλικόνη (Εικόνα 4). Έτσι, η γραμμή μετάβασης που δημιουργείται από το πάνω μέρος της σιλικόνης, ειδικά στο πλάγιο προφίλ, εξαλείφεται και αυξάνεται η προβολή της θηλής.
Εικόνα 4. Polytech® 4inTwo προθέσεις με δύο διαφορετικές πυκνότητες σιλικόνης
Τύποι εμφυτευμάτων ανάλογα με τις ιδιότητες του περιβλήματος:
Ενώ η επιφάνεια της θήκης σιλικόνης ήταν επίπεδη και λεία στις πρώτες περιόδους, οι υφές φόρμες υιοθετήθηκαν αργότερα (Εικόνα 5). Τα μανίκια των σιλικονών είναι επίσης προηγμένα τεχνολογικά και έχουν γίνει πιο σφραγισμένα με την προσθήκη πολλών στρώσεων. Ο σκοπός αυτών των αλλαγών είναι να μειωθεί το συμβάν που ονομάζεται καψική σύσπαση. Μία από τις ακατέργαστες μορφές είναι οι προθέσεις με επίστρωση πολυουρεθάνης. Μόλις η σιλικόνη εισέλθει στο σώμα, αυτή η επίστρωση αρχίζει να λιώνει και έτσι δημιουργεί μια ενδιάμεση ζώνη που θα μειώσει τον σχηματισμό της κάψας. Προτιμάται ιδιαίτερα σε ασθενείς που αναπτύσσουν συστολή κάψουλας και των οποίων η πρόθεση θα αντικατασταθεί.
Εικόνα 5. Προθέσεις σιλικόνης με διαφορετικές ιδιότητες θήκης: Επάνω αριστερά – πρώην διαφανείς προθέσεις με επίπεδη επιφάνεια. Πάνω δεξιά – προσθετική με επίστρωση πολυουρεθάνης. Κάτω σειρά – οδοντοστοιχίες με τραχιά επιφάνεια